In life, unlike chess, the game continues after checkmate.

(Hayatta, satrancın aksine, oyun şah-mattan sonra da devam eder.)

24 Haziran 2016 Cuma

Mutlu son yok, İdare eder sonlar var. Zaten ne bekleniyor ki, hayat da öyle değil mi..?

       Antidepresanların verdiği metalik tadı, mide bulantısını ve boşluk hissini sevmiyorum. bir de yazacak bir şey bulamıyor insan ama düşünmemek saadeti, paha biçilemez..!

Hani bazen boynunuzla ani ve ters bir hareket yaptiginizda şakağinizdan başlayip beyinize dogru negatif yelpazemsi cok pis ve anlik bir elektriklenme olur ya, tıbbi terimi nedir hiç bilmem, işte öyle bir şey

Hani böyle yüreğin sıkışır hani böyle duvarlar üstüne üstüne gelir hani böyle çok çaresiz istediklerine çok uzak hissedersin ya kendini  işte öyle bişey

 Bulutlar yokmuşçasına ay'ın göz bebeklerinin içine içine baktığı bir gecede... küçük ayrıntılar, küçük izler, küçük yaşanmışlıklar, küçük küçük hisler bir resmin bütününe eşlik eder, ortaya büyük bir tablo çıkar.. kabullenmeyi görev edinip, bunun için uğraş veren bir şahsiyetin başaramadıklarının utangaçlığıyla keşkeler geçer zihinden yani nasıl denir...? işte öyle birşey

       Ve kendine sorarsın

Özlem dehşet duygusunu bastırabilir mi..? ait olma duygusu, nefretten baskın çıkabilir mi..? nefret unutulabilir mi.?

     Ben kaç kez sustum. Hislerimin yarattığı ruh hallerini gizledim. Her telefonda hiç bir şey olmamış gibi yaptım sesimi. ‘"İyilik ya sen napıyorsun, aynen ben de çok yoğunum ya hiç vaktim yok"’ dedim. Her karşılaştığımda güldüm, hiç aklıma gelmemiş gibi. "‘Hadi ya, öyle mi oldu hiç bilmiyordum" dedim. Çoktan konu üzerine kat bile çıkmışken

İnsan, hüznünü nereye kusacağını bilmediğinde, yalnız kaldığında, paylaşma ihtiyacı duyduğunda yardımına koşar  yazmak..belki iki satır yazarsın belki iki dize..kalemin kağıtta hareket ettikçe; gönlün de hüzünden dinginliğe,mutluluğa doğru yol almaya başlar

Bende Yazıyorum yine, en guclu bildigim hallerimin halsizligiyle. basimi kaldiramiyorum, agzimi doldura doldura soyleyemedigim adindan.


Dengem sasti iyice, kulaklarim kör gozlerim topal. ellerim sagir olmus dokunmuyor

İcimde firtinalar kopuyor da dile getiremiyorum kufurlerle suslemeden. canini acitmak isteyip istemedigimden de emin degilim zaten

        Ama........

Her şeyden emin olsak daha kolay olurdu. O işe girebileceğinden, terfi edebileceğinden, okuldan mezun olabileceğinden, iyileşeceğinden, zayıflayacağından, saçlarını boyatırsan güzel olacağından, Galatasaray’ın Real Madrid’i yeneceğinden, Fenerbahçe’nin UEFA kupasını kazanacağından, Beşiktaş’ın elbet bi gün şampiyon olacağından emin olsan Daha kolay olurdu eminim hayat.

     Kim şampiyon olur bilmiyorum ama;


Zamanla geçmiyor. Zamanla siz olgunlasirsiniz, mutlu olmayi öğrenirsiniz, kabullenmeyi, isyan etmemeyi, sukretmeyi öğrenirsiniz.. zamanla buyursunuz.. buyudugunuzu pantolonlarinizdan anlamazsiniz belki. 


Bir sarki duyunca anlarsiniz artik aglatmaz belki o sarki..ayni yerden baska sebeple gecmenin huznunu duyunca anlarsiniz buyudugunuzu… zamanla unutmazsiniz yani.. seneye o gun geldigi zaman da sirf arkasinizin hatrina sirf o hep sizin yaninizda oldu diye hafifce gulumsersiniz..yerini hatirlarsiniz izi de kalmistir zaten........
          İşte Öyle Birşey..................20/04/2016
4. CTRL+F yardımıyla

2 yorum:

  1. Zamanla geçmiyor hiçbir şey, geçiyor gibi oluyor ancak bir anda her şey geri gün yüzüne çıkıyor ve anlıyorsun ki hiçbir şey geçmemiş.

    YanıtlaSil
  2. Aslında zaman insana o olaya başka bir bakış açısıyla bakmayı öğretiyor sadece. Ya da duyarsızlaşmayı. Hani bir tıp öğrencisi ilk defa kan görünce kötü olur sonra zaman geçtikçe duyarsızlaşır ya işte öyle bir şey. Hayat devam ettikçe, tutuduğumuz şeyler arttıkça o olayı geride bırakmayı ve hayata sarılıp hiç bir şey olmamış gibi yaşamayı sürdürürüz. Ama unutma apayrı bir şey.

    Ezginin günlüğü adlı grubun şarkısında söylediği gibi;
    ''Kalır adımızla, bir sokak duvarında, bir ağaç kabuğunda, bir takvim kenarında..
    Kalır bir çiçekte, bir defter arasında, bir tırnak yarasında, bir dolmuş sırasında.. ''

    Sevgiler..

    www.mrsgoksin.blogspot.com

    YanıtlaSil