Şehrin karmaşıklığı sönük kalır beynimdeki trafiğin yanında. Her gün "Yarın farklı uyanacaksın" diye uyuduğun uykular hep aynı rüyalarla uyandırıyorsa seni sabaha ve artık gelsin istiyorsan ardından yaş bile dökemediğin bazı gemiler; belki yanıbaşımda belki de hiç bilmediğim bir şehirde benim gibi birileri var demektir.... Hissediyorum.....
Terk edilmiştim. bu kesindi...şimdi geriye gözleri ketılın ışığı gibi yanıp sönen kediler kalmıştı...
Bir farkla ki kediler su kaynatmazdı ve kediler insanı yarı yolda bırakmazdı...
Kurumuş biber dizileri balkonlarda tuhaf sesler çıkarıyordu. acı sesleri seviyordum bu kesindi....
Bir farkla ki kediler su kaynatmazdı ve kediler insanı yarı yolda bırakmazdı...
Kurumuş biber dizileri balkonlarda tuhaf sesler çıkarıyordu. acı sesleri seviyordum bu kesindi....
Ruh halim sürekli değişiyor sabah uyandığımda ağrıdan ölüyorum mesela sonra gülüveriyorum.... Bir çam ağacının altına oturmuş kös kös sonumu düşünürken bir kuş sesine bölünüyor asırlık uykum...Gitmeliyim diyorum en çok...
Yazmayayım da görsün....hangimiz istemedik aklımızdan geçirmedik ki... ah yapabilseydik o gitmeleri... ah... sonra vazgeçip tövbe deyip cümle cümle birikiyorum.... herkes sınanıyor bir şekilde..
"Ben..?" çok şekilde evet ama düşünsene... Her şey bittiğinde ben "yenmiş" olacağım bu ölüsü kandilli dünyayı, sen "pişmanlıkla tüketmiş" olacaksın onca zamanı...
Bak sabah sövüyordum sana şimdi acıyorum... birazdan özlerim yine aç gibi açıkta gibi...bu da yazarın ruh dünyası... :))
0 yorum:
Yorum Gönder