Muhayyilesi kuvvetli bazı insanlar, sevdikleri ölülerin uzun bir yolculuğa çıktıklarını düşünmüşlerdir; Bense bütün yolculuğa çıkanların ölmüş olduğunu düşünüyordum....
Ne büyük bir günah, değil mi...?
Çok bekledim üstelik o kişi aslında yoktu. Var olmayan birini bekledim, gelecek mi diye umutla fallar baktırdım şimdi hatırladıkça acı bir tebessüm beliriyor yüzümde.....ama her şey geçti
Nasıl mı.?
Kaybettiğim birine üzülürken yanımda olan kişileri kaybetme korkusu kapladı yüreğimi. öyle durup dururken olmadı, sevdiklerimin hastalığını gördüm. hastalık... gün geçtikçe yaşlanıyorlar. kaybetmeye her gün bir adım daha yaklaşıyorum.
Hayatımda aslında olmayan birçok kişi önemsizleşti. anlamsızlaştı. Bir boşlukta hissettim kendimi. hiç gelmeyen, gelmeyecek o kişinin de bir önemi kalmadı. hayatımdan gitmek isteyen kişileri tartıyorum şimdi, çok sevsem de gitsinler istiyorum bir bakıma. gitsinler ve ben bir daha kaybetme korkusunu yaşamayayım. çünkü hiç gelmeyecek birini beklemek ne kadar acı veriyorsa insana, gelmiş olan insanları kaybetmek, bunun korkusuyla yaşamak daha fazla acı veriyor. her şey silikleşiyor.
Hayatta gidip de gelmeyen o kadar çok şey var ki, hangi birini tutalım, hangisinin peşinden gidelim.. ölümün peşinden gidemezsin, birini alır öbürü sırasını bekler.. elinden bir şey de gelmez.. işte kıyıda durup o gemi gelecek demekten başka
0 yorum:
Yorum Gönder